«زندگی، یک بازی است؛ بیشتر مردم زندگی را پیکار می‌انگارند. اما زندگی پیکار نیست، بازی است. هر آنچه آدمی در خیال خود تصور کند – دیر یا زود – در زندگی‌اش نمایان می‌شود. مردی را می‌شناسم که از مرضی معین که بسیار نادر بود می‌ترسید. او آن‌قدر به آن مرض اندیشید و درباره‌اش مطالعه کرد که آن بیماری آشکارا بدنش را فراگرفت و مرد. او در واقع، قربانی خیال‌پردازی خود شد. برای پیروزی در بازی زندگی، باید نیروی خیالمان را آموزش دهیم. کسی که به قوه‌ی تخیل خود آموخته باشد که تنها نیکی را تصور کند و ببیند، خواهد توانست به همه‌ی مرادهای به‌حق دلش ـ خواه سلامت و خواه ثروت و خواه محبت و خواه دوستی یا هر آرمان بزرگ دیگر ـ برسد.» – قسمتی از متن کتاب

نظرات عموم خوانندگان در مورد کتاب می‌تواند برای کسانی که کتاب را نخوانده‌اند، بسیار راهگشا باشد. کتاب‌هایی که معمولا به‌عنوان کتاب‌های پرفروش شناخته می‌شوند، همیشه موافقان زیاد و البته مخالفان کمی دارند. این کتاب نیز از این قاعده مستثنا نیست. باهم نظر برخی از خوانندگان را مرور می‌کنیم: مرتضی: «به عقیده‌ی من اولین اتفاقی که در شروع خواندن کتاب رخ می‌دهد، این است که متوجه می‌شوید نمی‌توانید کتاب را به زمین بگذارید. اثر مملو است از آموزه‌های ذهنی فوق‌العاده به همراه تعداد بی‌شماری از مثال‌های واقعی»/ سارا: «پس از خواندن کتاب حس می‌کنید هیچ‌چیزی در این دنیا نمی‌تواند شما را از پا درآورد»/ حمید: «تا سی صفحه‌ی کتاب را تحمل کردم. خیلی عوامانه است. همه‌ی امور زندگی را ماورایی کرده است!»/ آرام: «من کتاب را در روزهای بی‌باوری و بی‌اعتمادی و منفی‌گری‌های بسیار خواندم و نمی‌خواهم بگویم عین آنچه در کتاب گفته شده رخ داد؛ اما مهم‌ترین دستاوردش برای من این بود که تونستم امیدوار باشم و به خودم بگویم با دید همیشگی یا منفی پیش رفتم، نتیجه این بود. حالا تا جایی که می‌توانم این دیدگاه را به مثبت و باور تغییر می‌دهم، ببینم چه می‌شود و بعید می‌دانم چیزی از دست بدهم!»